Page 48 - KIRKLARELİ'NİN GENÇ YAZAR VE ŞAİRLERİ E DERGİ 2025
P. 48
YALNIZLIKTAN BİR SOHBET
Denizi görebiliyordu oturduğu yerden, elindeki üç
kuruş parası ile farklı bir gözle bakıyordu dünyaya.
Yine o konuşmakta zorlandığı kişiyle konuşacaktı,
zorundaydı.
“Uzun zaman sonra tekrar merhaba.”
dedi. Cevap alamadı, üzgün düşüncelere daldı.
“Eski günlerdeki gibi konuşacak mısın benimle?”
diye sordu. Cevap alma gibi bir umudu olmasa da
söylemişti artık.
“Yine konuşalım, yine tartışalım seninle. Kırma beni.”
diye yalvardı. Mahcup gözüküyordu, yoldan geçen
çoğu kişi onu izliyordu. Onun için çok acı bir şeydi bu,
içindeki gereksiz öfke ve mahcubiyet onu kırıyordu.
“Israr etmemin bir anlamı yoktur, kuş uçmaz kervan
geçmezim, su olsam kimse içmez, yol olsam kimse
geçmez. Sen bile benle konuşmakla zamanını geçirmek
istemiyorsan bir anlamı yoktur ki.”
Yalnızlık bir halat gibi boğmuştu onu, hayata kötü
bakmaya başlamadan önceki son sözleriydi bunlar.
