Page 68 - Kırklareli İl Millli Eğitim Müdürlüğü

Yorucu derslerin ardından öğle yemeği saati gelmişti. Berfin,

sınıftan çıkıp aşağıda onu bekleyen Sırma’nın yanına gitti. İkisi de

montlarını giyip evlerine yemeğe gittiler. Öğleden sonra Berfin,

doğrudan sınıfa geçerek biraz dinlenmeyi tercih etti.

Ders çıkışı hemen Sırma’nın sınıfına gitti ve birlikte okuldan

çıktılar. Anlaştıkları gibi Sırma’nın evine gittiler. Sırma’nın annesi,

onlara yemek ve tatlı da yapmıştı. Sırma, çalışma masasının

üstünden birkaç kitap aldı ve:

-Haydi, bu kitaplara biraz bakalım. Daha sonra projemiz üzerinde

çalışırız.

Saatlerce çalıştılar ve çok yoruldular. Biraz dinlenmeliydiler.

Önce dinlendiler, sonra da yemek yediler. Ardından montlarını

giyip dışarı çıktılar. Sırma, Berfin’i evine kadar bıraktı. Sonra kendi

evine yalnız döndü.

İkisi çok sıkı dost olmuşlardı. Birlikte oldukları zamanlarda

konuşup eğleniyorlardı. Sırma, her gün Berfin’i evinden alıyor;

birlikte okula yürüyorlardı. Vakitlerinin çoğunu birlikte

geçiriyorlardı. Her gün yoğun bir tempoyla çalışıyorlardı.

Hayallerini gerçekleştirmek ve bu konuda en iyisi olmak

istiyorlardı.

Aradan yıllar geçti. Onların dostlukları daha da büyüdü. Lise

döneminde farklı okullara giderek ayrılmak zorunda kaldılar. Bu

zoraki ayrılık onları biraz üzmüştü. Yine de iletişimi koparmadılar

ve her gün telefonla görüştüler. Derslerle ilgili zorlandıkları

noktalarda birbirlerine yardımcı oldular. Bu şekilde lise yılları da

bitmiş, üniversiteye başlamışlar; astronot olmaya bir adım daha

yaklaşmışlardı. Üniversitede beraberlerdi. Hatta aynı evde

kalıyorlardı. Eskiden olduğu gibi derslerini birlikte çalışıyorlardı.

Bu yaşantı onlar için bir çeşit nostalji niteliğindeydi.

,